کُپُلچه خانوم، لُـپـّــــو خان و لُپَّـــک (گردو خانوم)

سلام دخترم...فاطمه زهرای من! از امروز برایت شروع میکنم به نوشتن در اینجا... امیدوارم روزی بیاید که بزرگ شوی و بیایی و بنشینی اینجا جای من، بخوانی تمام دلم را وقتی من نیستم و تو هستی...ای هستی من! از همان روز شروع میکنم که به پدرت رسیدم در حالیکه از همان آغاز هم یکی از اسبابی که در دلم نشست این بود که دایی ات (دوستش) میگفت او به فکر تربیت فرزندش است از پیش از ازدواجش...کلی به این مسایل تربیت بچه فکر میکند و مطالعه دارد...و نسل آینده اش برایش مهم است... آن روزهای پیش از آمدنت در خانه ی ما، گاه به او میگفتم: فکر کن!اگه یه نی نی کوچولو الان اینجا با شادی بدوئه و بازی کنه، که هم شکل تو باشه و هم شکل من...چه کیفی داره...فکر کن الان میاد تو...