کُپُلچه خانوم، لُـپـّــــو خان و لُپَّـــک (گردو خانوم)

به نام خداوند   با صدای بلند می گویم: ــ میشه من بعضی دخترها رو بخورم؟! با چهره ای کاملا جدی و با صدای کودکانه و شیرینت می گویی: ــ من که غذا نیستم!! :)     ...

جمعه بود که میخواستیم بریم خونه ی مامان جون(مامانِ بابایی تو). مانتوی مشکیم رو پوشیدم با کلی ذوق و شوق... - حدود دو هفته پیش بود یه دفعه به این فکر افتادم که من این همه وزن کم کردم، حدود 14 کیلو -7 کیلو از اون موقع که تو به دنیا اومدی و بعد 7 کیلو  پس از اون قرصهای لعنتی اشتهاآور...- بذار ببینم لباسهام اندازه ام شده یا نه...؟! (همون لباسهایی که به جز بعضیهاشون -علی رغم حرفای مامان بزرگت مبنی بر ثوابهای بخشندگی و در کنارش حرفای ناامیدکننده که دیگه به اون سایز برنمیگردی و ...- همه رو نگه داشته بودم برای روز آرزوهام! برای شاید هام...برای ای کاش هام...برای دلم...) رفتم سراغشون و همه رو که اصلا اون روزها به تنم نمیرفت، پوشیدم!!و...

الان که واست می نویسم به خاطر درسای مامانی رفتی خونه ی مامان بزرگ... ببخش که بهت اینقدر سختی میدم واسه گرفتن مدرک ارشدم که آرزو شده بود واسم از وقتی تو اومدی پیشمون(چون فکر نمیکردم با بار اول کنکور دادنم و با اینقدر کم درس خوندن قبول بشم...!) هرچند اگه اسمشو بشه گذاشت سختی!چون تو عاشق مامان بزرگ و بابابزرگتی و اگه یه روز نبینیشون و نری طبقه ی بالا، اینقدر جزع و فزع میکنی که یا باید ببرمت یا زنگ بزنم و خواهش کنم مامان بزرگ یا بابابزرگ بیان خونمون! هی میگی: بالا، بالا...بی ریم بالا...بابابزرگ بی رم! وقتی هم مامان بزرگت، بنده ی خدا دو دقیقه میاد خونمون با داد و فریاد هی میگی: برو خونتون!!(و منظرت اینه که برو تا منم باهات بیام!) و راه می...

توی اتاق بودم و پای میزم مشغول کاری... تو توی پذیرایی بودی و داشتی بازی می کردی که یک دفعه اومدی پشت در و گفتی: درو بی بند...لُفَّن!!...سردم میشه!!! (ترجمه شده توسط مترجم زبانِ مخصوص تو: در رو ببند...لطفاً!) خیلی خندوندی منو ...چون تو توی پذیرایی سردت میشه اگه در اتاق باز باشه!!   اینقدر سرمایی هستی که نگو...عین خودم بارِت اُوردم! توی خونه هم به اصرار، گاهی هم کلاه می پوشی هم کاپشن!!   *عکس ها در ادامه مطلب مربوط به 20 ماهگی توست... کلاه به سر !!   (نوشته شده در جمعه 11 اسفند) ...

سر شب بود که اومدی منو صدا کردی و گفتی: ماماااان...! بیااااااا ایجّا بی بییییی ن! و منو اُوردی توی اتاقت...بعد با ذوق و شوق کودکانه ات به اسباب بازی هات که روی بند رختمون چیده بودی، اشاره کردی و گفتی: ببیییینننن! آسمون دُرُس کردم!!! اونوقت با شادی هی دور خودت چرخیدی و خندیدی و بالا و پایین پریدی!! منم اِنقدر خوشحال شدم که نگووو... - آسمانم بر فراز دستانِ کوچک تو می گردد...خورشید کوچکم! ...