کُپُلچه خانوم، لُـپـّــــو خان و لُپَّـــک (گردو خانوم)

و در ادامه :   17 June 2013 11 months ago اولین باری بود که شهربازی می رفت... جایی که مادرش هنوز هم دوست میدارد! چند بار پرسید: اینجا کجاست؟!پارکه؟!؟ 20 June 2013 11 months ago برق ستاره های میان گیسوان تاب دارت، چشم ستاره های آسمان را هم خیره کرده است ... 20 June 2013 11 months ago به نام مهربان خدا... مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد... قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد... شیرین من! شیفته ی این شعر حافظ بزرگوارم که چقدر برایم تداعی می کند لبخندت را... و تلاقی می کند با نگاهت ... 20 June 2013 11 months ago وقتی چادر مامان بزرگت رو سر می کنی ...

«بسم الله الرحمن الرحیم»   طی چندین و چند پست می خواهم هر آنچه در اینستگرام نوشته ام را در وبلاگتان وارد کنم که بسیار وقت گیر و دشوار است ولی چاره ای نیست چون خاطرات این 12 ماه اخیر را بیشتر از هر جای دیگر حتی دفترهایم در آنجا ذخیره کرده بودم تا روزی فرصت دست دهد و به اینجا منتقل شود... :   12 june 2013 12 months ago فاطمه زهرا دخترم همه ی زندگی ام ... 14 june 2013 11 months ago دونه دونه عروسکها رو چیده و نون و شکر بهشون میده...به قول خودش صبآنه! می پرسم به کی رای میدی؟میگه:آقای خامنی . 15 junr 2013 11 months a...

« به نام یگانه معبود آفرینش »   ای آنها که به من می گویید: اگر مادرت کنارت نبود، تو حتی فکر فرزند دوم را هم نمی کردی!... آهای... گمانم باید در گوشهایتان فریاد کشید: چگونه اندیشیده اید که چنین سخن برلب می رانید؟! آیا ما هستیم که فرزندان آدم (علیه السلام) را می آفرینیم؟ آیا این ما هستیم که در خلقت خداوندی از عدم، سهیم هستیم؟ آیا ماییم که آبی ناچیز و گندیده را از صلب پدرانه جدا کرده و آن را به شکل یک جنین ِزنده در بستر ِامن ِبطن ِمادرانه می پرورانیم؟ اگر این اعتقاد شماست که من بنا به اندیشه ی دینی ام، برائت می جویم از شما و افکارتان! نکند خود را همتای خدا پنداشته اید و از غیر او یاری می جو...

به نام حق   امروز که پس از مدتها باز هم نشسته ام اینجا که برای نگاه های پرفروغ و درخشان شما گلهای نازنینم بنویسم و این بار هم با اجازه ی دختر بزرگم، مخاطبم پسرکوچولویم است، همه اش به این می اندیشم که چرا از آن روزهای خوب نوجوانی ام دارم فاصله می گیرم… روزهایی که با دیدن سریال خارجی «امیلی در نیومون» باز هم به یادشان آورده ام... روزهایی که نوشتن برای من هم درست مثل امیلی، همچون نفس کشیدن بود... روزهایی که اگر آنچه به ناگاه به ذهنم می رسید را نمی نوشتم، روحم آرام نمی گرفت و حداقلش این بود که کاغذ و قلمی اگر نبود، آرام طوری که دیگران دیوانه ام نخوانند، زمزمه شان می کردم… اصلا چقـــــــدر من ادبیات را د...

«به نام آنکه یادش آرامشی است ژرف»   گوشه ای نشسته ای و اتل متل می خوانی... برای عروسک نوی خاک گرفته ام... باتری هم گذاشته ام... نمی خواند چرا؟! زمان، واژه هایم را دزدیده است و من مات اینجا ایستاده ام... وامانده... در خود پیچیده... زبانم گنگ شده برای گوشهایت... دردهایم سنگین شده برای نگاه هایت... نگاه هایی که هنوز جا مانده اند روی دلم... گم شده ام اینجا! ساعت ها، همه خواب آلود خیره شده اند به من و چه لذت بخش است امتداد این همه سکون! همیشه همان که بوده است و تو، همان که نبودی! سرد می خوانم: بزرگ می شوی و من در حسرت یک آغوش تنگ... پیر می شوم و تو جوانی ات، پُررنگ... بمان کنار دلم وقتی که نیستم... و...

به نام خدای تو   این امکان جدیدی که گذاشته ام گوشه ی وبلاگت هم، چیز جالبی ست ها! حتی اگر نگویم می شود تعداد افرادی که می آیند و می روند کنترل کرد، می شود گفت با آن به راحتی می شود فهمید مثلا صبح ها که من می آیم و می نشینم سر وبلاگت، حدودا چند نفر خواننده دارد... تو هم ندانی، خدایت می داند که همان روزها که این وبلاگ را برایت درست کردم و تو خودت (که عاشق خرس صورتی رنگت هستی) کنارم نشستی و قالبش را انتخاب کردی، حتی یک درصد هم به فکر این نبودم که وبلاگم جز توی سالها بعد، خواننده ای پیدا کند! اصلا بالای وبلاگت نوشتم: برای چشمان روشنت که همیشه یادم باشد که فقط برای رضای خدایی می نویسم که نگاهت را دوست دارد... و بس! که روزهایی که...

بسم الله الرحمان    دخترم، فرشته ی کوچکم! باید ببخشی ام ... یعنی دلم میخواهد ببخشی ام ... چون خیلی موضوع ها هست که من هنوز ننوشته ام اما ... دلکم که می گیرد، دیگر نمیخواهد راجع به هیچ کدامشان بنویسم و فقط و فقط از آن چه در قلبم در حال گذر است، باید برایش نوشت و بس! موضوعاتی مثل باغ وحش رفتن تو، دختر نازنینم برای اولین بار در عید سال 92 ... و اولین بار شهربازی رفتنت در همین اوایل تابستان 92 ... این چند بار بیمار شدنت ... سخنرانی های جالب و شیرین زبانی های کودکانه ات ... آب بازی کردن در وان بادی ات توی حمام با -به قول خودت- ماهیو ( مایو ) ات! برای سومین بار، مشهدالرضا (علیه الس...